Jarenlang was het onderwerp van gesprek. Het brouwen van ons eigen bier. Het kwam er nooit van want: waar begin je? Tot één van ons een brouwpakket te koop zag staan bij de Hema. Dit pakket heeft ons verslaafd gemaakt aan de wereld van het thuisbrouwen en de zoektocht naar de optimale combinatie van graan, hop en kruiden. In deze review delen we onze positieve ervaringen met het Hema bier brouw pakket.
Het Hema brouwpakket.
Vol verwachting openden we de doos die ons het fijnste bier ter wereld ging schenken. In het pakket vindt je een glazen fles van met een inhoud van 1 gallon (3,8 liter), een thermometer, een rubberen slang, een hevelbuis, een waterslot, mout, hop, gist en een zakje reinigingsmiddel. Zelf dien je de beschikking te hebben over een pan van 6 liter, een zeef en een trechter. Later in het proces heb je ook nog honing nodig. In het pakket zit geen handleiding al staat dit wel op de website, de handleiding is te downloaden op de site van de Brooklynbrewshop. Hier haalt de Hema haar paketten vandaan.
Eenmaal alle materialen uitgepakt te hebben, en de handleiding te hebben gedownload was het tijd voor het echte werk. Het brouwen van het lekkerste biertje ooit. Maar stap 1 van het bierbrouwen is schoonmaken!!! Was dit even een tegenvaller. Met behulp van het reinigingsmiddel behandelde we alle materialen zorgvuldig. Volgens de handleiding en andere informatie die we elders vonden is dit de belangrijkste stap van het brouwproces.
Het brouwen
Met een maatbeker gooiden we 1,9 liter water in een braadpan. Dit diende verwarmt te worden naar 71 graden voordat het graan werd toegevoegd. Door de toevoeging van het graan koelde het water af tot ongeveer 66 graden. Tot zover geen probleem. Deze temperatuur moest volgens de handleiding een uur worden gehandhaafd. Dit was achteraf het moeilijkste van het hele brouwproces. Vuur aan, vuur uit, vuur aan, vuur uit. En dat een uur lang. Op dat moment hadden we geen flauw idee of het allemaal wel goed ging. Na een uur de temperatuur tussen de 63 en 68 graden werd het tijd om de temperatuur langzaam te verhogen naar 78 graden.
Toen de thermometer 78 graden aangaf was het tijd om het brouwsel over te gieten in de zeef boven de soeppan. Het is fijn als de zeef ongeveer dezelfde diameter heeft als de pan. Onze zeef was veel te klein en dat leverde de nodige rotzooi op. Over de mout die overblijft in de zeef wordt daarna nog 4 liter water (78 graden) gegooid. De substantie die overblijft is de wort.
Koken en koelen
De volgende stap was het koken van de wort. Dit is de meest eenvoudige stap. Het wort diende een uur te koken en in de tussentijd gooi je in fases de hop die er uit ziet als konijnenvoer erbij. Wanneer je dit doet staat duidelijk aangegeven in de handleiding. Met ongeveer nog een kwartier te koken begonnen we aan de volgende stap. Het afkoelen. Volgens de handleiding doe je dit in de gootsteen gevuld met ijswater. In de praktijk was dit bij ons een bak met water gevuld met ingevroren etenswaren.
Na de wort een uur gekookt te hebben werd de pan het ijswater geplaatst. De temperatuur zakte snel naar de aangegeven 21 graden. Als de wort deze temperatuur had bereikt kon het worden overgegoten in de grote glazen fles. De gistingsfles. De makkelijkste manier om dit te doen is met een goede trechter. De laatste stap was het toevoegen van de gist. Dit is een kwestie van een zakje legen in de fles en daarna flink schudden. Dop erop en wegzetten op een donker plekje. In de dop plaatsten we een slang die met het uiteinde in een bakje desinfecterend water lag.
Gisten
De volgende morgen betrapte we onszelf op een klein vreugdesprongetje. Er was duidelijk iets gaande in de gistingsfles en het water borrelde heftig. Dit moest wel het gisten zijn. Na twee dagen werd dit minder en op de derde dag hebben we het slangetje vervangen voor het waterslot. De resterende 2 weken duurden eeuwig.
Na twee weken was het tijd om het bier (hell yeah!) over te gieten in de flesjes. Het bottelen. Met de hevel pompte we het bier in een soeppan. Hier voegde we 3 eetlepels honing aan toe. Dit moest er voor zorgen dat er in de flesjes ook nog iets gebeuren ging. Met enige moeite hevelden we daarna het bier in de flesjes die we daarna met kroonkurken dicht maakten. Flesjes, kroonkurken en een kroonkurkapparaat dien je ook zelf aan te schaffen. Als alternatief kan je natuurlijk ook Grolsch beugels kopen, leegdrinken en hergebruiken. De gevulde flesjes gingen opnieuw voor twee weken de kast in.
Het eindresultaat
Eindelijk was het zover. De biertjes waren koud en klaar om genuttigd te worden. Met klammende handen werd de opener op het dopje gezet. En toen PLOP! Het geluid van bier! Daarna de slok. De smaak van bier! Na een maand lang te hebben gesmacht naar dit goddelijke brouwsel kon het natuurlijk niet anders dat dit bier in onze ogen het beste ter wereld was. Het biertje kreeg de naam Geitebeer (Iets van vroeger) en passende etiketten. Nog dezelfde dag zijn ze we naar de Hema gegaan voor de navulverpakking. Sinds het gebruik van dit pakket zijn we niet meer gestopt met brouwen en experimenteren we ook met andere systemen en recepten. Dit kan je allemaal volgen op onze site.